محمد داوری ایرادهای متعدد شورای نگهبان به لایحه رتبه‌بندی معلمان تا حد زیادی غیرمنتظره بود و موجب تعجب افكار عمومی فرهنگیان شده است و بیشتر با طنز می‌پرسند چگونه از یك لایحه 4 صفحه‌ای دو صفحه ایراد در آورده‌اند؟!! و برخی هم می‌گویند چگونه كارشناسان متعدد در دولت و مجلس و از همه مهم‌تر كمیسیون آموزش مجلس و بعد هم 290 نماینده كه در صحن علنی در مورد این لایحه به بحث و بررسی پرداختند متوجه این همه ایراد نشدند؟!! این پرسش‌ها و پرسش‌های مشابه موجب شده است تا معلمان از قبل نگران‌تر شوند و تصور كنند كه تمام این ایرادها و طول دادن‌ها برای این است كه اراده جدی برای نهایی كردن و اجرای رتبه‌بندی معلمان وجود ندارد و نه تنها با خواست و انتظار معلمان فاصله زیادی دارد بلكه همان لایحه مورد تایید مجلس و دولت هم به سرانجام نرسد و سر فرهنگیان از آنچه انتظار می‌رفت هم بی‌كلاه‌تر بماند. برخی با طنز طولانی شدن و ایرادهای متعدد شورای نگهبان به لایحه رتبه‌بندی معلمان را با قرارداد 25 ساله ایران و چین مقایسه می‌كنند كه با چه سرعتی در مجلس بررسی و تصویب و به تایید شورای نگهبان رسید یا از طرح‌ها و لایحه‌های مشابهی می‌گویند كه پس از تصویب و تایید شورای نگهبان كلی كارشناسان و حقوقدانان به آنها ایراد گرفته و تعجیل در تصویب این طرح‌ها و لایحه‌ها را به خاطر توصیه‌های فرامجلسی و فرادولتی دانسته و حالا هم نتیجه می‌گیرند كه احتمال دارد برای رتبه‌بندی معلمان هم توصیه شده باشد كه كش داده شود تا هم دولت از زیر بار مالی آن شانه خالی كند و هم به قول برخی نماینده‌ها و مسوولان، معلمان هم پرروتر از این نشوند!!! شاید این واكنش‌ها از منظر حقوقی چندان موجه نباشد اما باید بپذیریم كه وقتی یك مطالبه صنفی فراگیر در پیچ و خم‌های دولت به صورت غیرطبیعی طولانی می‌شود و به اعتراض‌ها و انتقادها توجهی نمی‌شود افكار عمومی نگاه بدبینانه‌ای داشته باشد و همه‌چیز را به طنز و تمسخر بگیرد و این واكنش‌ها عمومیت پیدا كند و بی‌اعتمادی را بیش از پیش گسترش دهد. باور كردنی نیست كه مسوولان در نهادها و دستگاه‌های مختلف متوجه این‌گونه موضوعات و مسائل ساده و تبعات آن نباشند مگر كارشناسان و اعضای شورای نگهبان نمی‌دانستند كه جامعه معلمان ماه‌هاست كه ملتهب است؟!! مگر صدای مطالبه‌گری آنها را نشنیده بودند؟!! و مگر نمی‌توانستند مثل خیلی از طرح‌ها و لایحه‌هایی كه شورای نگهبان به دلیل حساسیت قبل از ارجاع با نمایندگان تعامل می‌كند تا ایرادی نداشته باشد و به سرعت مسیر مجلس و شورای نگهبان را طی كند، برای رتبه‌بندی معلمان هم این تدبیر را به خرج می‌داد؟! این پرسش‌ها و ده‌ها پرسش مشابه است كه متاسفانه بر بی‌اعتمادی و اعتراض و خشم دامن می‌زند، لذا باید ریشه‌های اعتراضات را در این بی‌تدبیری‌ها و بی‌توجهی‌ها جست‌وجو كرد نه در خود اعتراض‌ها و كنشگری‌های صنفی و مدنی.
نظرات